Tot mijn grote verrassing las ik bij Lisette dat zij aan mij een award doorgeeft. Dit is de eerste award die ik krijg en ik moet zeggen dat ik het toch stiekum best een beetje leuk vind...
Het is nu de bedoeling dat ik 7 dingen over mezelf ga vertellen en dan de award weer aan vijf anderen doorgeef. Nog niet zo lang geleden heb ik al elf dingen over mezelf verteld, dus opnieuw wat over mezelf vertellen, daar moest ik even over nadenken...
1. Ik ben gek op witte chocolade, terwijl het niet eens echte chocolade is.
2. Ik heb één keer de Nijmeegse Vierdaagse uitgelopen, een tweede keer ben ik gestart, maar toen werd alles afgelast na de eerste dag, omdat het veel te heet was.
3. Ik ben gek op reizen, en wil graag zoveel mogelijk zien, voor mij geen vakantie aan een strand.
4. Ik zou heel graag een keer een duosprong uit een vliegtuigje willen maken.
5. Mijn grote droom is het, om een oud huisje helemaal zelf op te knappen, echt zelf dus.....
6. Ik drink erg graag een likeurtje bij de koffie, aan het einde van de middag.
7. Ik ben een paar jaar geleden begonnen aan een cursus Italiaans, maar kwam er daar weer achter waarom ik op de middelbare school geen andere taal in mijn pakket had dan Nederlands en Engels, echt geen talenknobbel...
Zo, nu kennen jullie me meteen weer een klein beetje beter.
Deze award geef ik door aan de volgende blogsters:
1. Marjon van MJ-House
2. Anne-Marie van Little Red Home
3. Ria van Wonen in Zeeland
4. Coby van Theemuts
5. Debbie van Happy Living
Ik geef deze aan jullie door omdat jullie, net als ik, nog vrij nieuw zijn in blogland, en ik dit een mooie aanmoediging vind...Doe ermee wat je wilt, je bent tot helemaal niets verplicht....
Ik wens iedereen een heel fijne dag,
Lieve groet,
Mirjam
dinsdag 15 november 2011
zondag 13 november 2011
Breien
En een beetje haken...
Sinds tweeenhalf jaar ben ik weer aan het breien. Eerst als een soort grapje, om te zien of ik het echt nog kon. Maar dat grapje resulteerde in een behoorlijk aantal sjaals van ongeveer twee meter elk... En een matching baby-sjaaltje... Ondertussen ook nog een babyvestje gebreid en een warm vest voor Ben...O ja, en voor de aktie 'Breien voor India' heb ik (geloof ik) acht mutsjes gebreid, afgelopen winter... En dit voorjaar heb ik nog drie kussenhoezen gebreid, die heb ik al een keer laten zien...
Alles wat ik ooit geleerd had, was recht, averecht en een kabelsteek. Met recht en averecht brei je ook een gerstekorrel, dus dat telt niet echt mee...
Nu heb ik van mijn moeder een paar maanden geleden twee simpele ajourpatroontjes geleerd. Ik vroeg haar mij deze te leren, omdat ik wel eens wat anders wilde breien, zei ik... Maar wat mijn moeder niet wist is dat ik voor haar een keer iets wilde breien.
Mijn moeder breit al haar hele leven. Toen ze nog een kind was moest ze, als oudste dochter, na schooltijd borstrokken breien voor haar broers en zussen, en later heeft ze voor mij en mijn broers en zussen heel veel gebreid. En nog breit ze dagelijks, veel voor de bewoners van een verzorgingstehuis, maar de werkelijke reden is dat ze het gewoon niet kan laten...
Voor zover ik weet heeft nog nooit iemand iets voor haar gebreid omdat ze het zo ontzettend goed zelf kan. En nu leek het mij zo leuk om daar eens verandering in te brengen. Ik heb voor haar, hoe verrassend, ook een sjaal gebreid, of omslagdoek.. zo zou je het ook kunnen noemen.
Het is gemaakt van lila wol, het lijkt op angorawol, ook zo pluizig, maar zonder de kriebels...
Ik heb drie patroontjes gebruikt, de kabelsteek, het visgraatpatroontje en het schelppatroontje, en er omheen heb ik nog een randje gehaakt, waardoor het een klein beetje op een kanten omslagdoek is gaan lijken..
Verder heb ik voor mijn vader ook gelijk even een sjaal gemaakt, maar hij zou het een das noemen. Veel korter dan twee meter dus, want hij houdt niet van die lange dingen, en deze ging lekker snel, dikke wol en op naald nummer 10. Even tussendoor ging dat...
En gelijk heb ik ook nog een sjaal voor een van mijn schoonzussen gebreid, de laatste uit een lange reeks voor de familie...
Wat ik nu nog op de pen heb staan is een wit gastendoekje, dit op naald nummer 3,5 dus dat schiet niet zo heel erg op... Maar wel heel leuk om te doen...
Vorige week zijn we even bij mijn ouders op visite geweest en heb ik hen beide sjaals gegeven. Ze vonden het erg leuk en mooi geworden en het klopte, dit was voor het eerst dat iemand iets voor mijn moeder heeft gebreid... Toch leuk om te horen. Ze was er heel blij mee... Ze had zich al een beetje afgevraagd of ik ooit nog wat zou doen met die ajoursteekjes.....
Ik wens jullie allemaal een heel fijne zondag,
Lieve groet,
Mirjam
Sinds tweeenhalf jaar ben ik weer aan het breien. Eerst als een soort grapje, om te zien of ik het echt nog kon. Maar dat grapje resulteerde in een behoorlijk aantal sjaals van ongeveer twee meter elk... En een matching baby-sjaaltje... Ondertussen ook nog een babyvestje gebreid en een warm vest voor Ben...O ja, en voor de aktie 'Breien voor India' heb ik (geloof ik) acht mutsjes gebreid, afgelopen winter... En dit voorjaar heb ik nog drie kussenhoezen gebreid, die heb ik al een keer laten zien...
Alles wat ik ooit geleerd had, was recht, averecht en een kabelsteek. Met recht en averecht brei je ook een gerstekorrel, dus dat telt niet echt mee...
Nu heb ik van mijn moeder een paar maanden geleden twee simpele ajourpatroontjes geleerd. Ik vroeg haar mij deze te leren, omdat ik wel eens wat anders wilde breien, zei ik... Maar wat mijn moeder niet wist is dat ik voor haar een keer iets wilde breien.
Mijn moeder breit al haar hele leven. Toen ze nog een kind was moest ze, als oudste dochter, na schooltijd borstrokken breien voor haar broers en zussen, en later heeft ze voor mij en mijn broers en zussen heel veel gebreid. En nog breit ze dagelijks, veel voor de bewoners van een verzorgingstehuis, maar de werkelijke reden is dat ze het gewoon niet kan laten...
Voor zover ik weet heeft nog nooit iemand iets voor haar gebreid omdat ze het zo ontzettend goed zelf kan. En nu leek het mij zo leuk om daar eens verandering in te brengen. Ik heb voor haar, hoe verrassend, ook een sjaal gebreid, of omslagdoek.. zo zou je het ook kunnen noemen.
Het is gemaakt van lila wol, het lijkt op angorawol, ook zo pluizig, maar zonder de kriebels...
Ik heb drie patroontjes gebruikt, de kabelsteek, het visgraatpatroontje en het schelppatroontje, en er omheen heb ik nog een randje gehaakt, waardoor het een klein beetje op een kanten omslagdoek is gaan lijken..
Verder heb ik voor mijn vader ook gelijk even een sjaal gemaakt, maar hij zou het een das noemen. Veel korter dan twee meter dus, want hij houdt niet van die lange dingen, en deze ging lekker snel, dikke wol en op naald nummer 10. Even tussendoor ging dat...
En gelijk heb ik ook nog een sjaal voor een van mijn schoonzussen gebreid, de laatste uit een lange reeks voor de familie...
Wat ik nu nog op de pen heb staan is een wit gastendoekje, dit op naald nummer 3,5 dus dat schiet niet zo heel erg op... Maar wel heel leuk om te doen...
Vorige week zijn we even bij mijn ouders op visite geweest en heb ik hen beide sjaals gegeven. Ze vonden het erg leuk en mooi geworden en het klopte, dit was voor het eerst dat iemand iets voor mijn moeder heeft gebreid... Toch leuk om te horen. Ze was er heel blij mee... Ze had zich al een beetje afgevraagd of ik ooit nog wat zou doen met die ajoursteekjes.....
Ik wens jullie allemaal een heel fijne zondag,
Lieve groet,
Mirjam
vrijdag 11 november 2011
St. Maarten
Keuvelen...
Ik kan me nog zo goed herinneren dat wij vroeger, heel lang geleden, met een lampionnetje, aan de hand van mijn vader langs de deuren gingen keuvelen. Dat was nog in Anna Paulowna, waar ik geboren ben en tot mijn zesde jaar heb gewoond.
Dan zongen we...
En dan zo'n lampionnetje met een echt kaarsje erin. Pas geleden had ik het er nog over met mijn ouders. Mijn vader vertelde dat ik steeds maar hetzelfde liedje zong, ik had immers alleen dit onthouden van school. Hij vroeg me of ik geen ander liedje wist; toen begon ik te zingen; Feijenoord...kameraden... Dat was het ook niet natuurlijk, dus mocht ik weer St. Maarten, St. Maarten zingen... Zelf weet ik dit niet meer, maar hij nog wel...
Wat ik wel nog goed weet is dat mijn lampionnetje vlam vatte en dat mijn vader het vuurtje uittrapte tegen de gevel van een huis. Wat vond ik dat erg, want hoe moest ik nu verder zonder lampion...?
Toen zijn we verhuisd naar 'De Zuid' zoals men dat toen noemde en daar had men in die tijd nog nooit van St. Maarten vieren of keuvelen gehoord. Wat was dat jammer... Later is dit toch wel heel landelijk geworden, gelukkig...
Met mijn eigen kinderen heb ik ook jaren langs de deuren gelopen en tegenwoordig zorg ik zeker dat ik wat lekkers in huis heb voor de kinderen die bij mij aan de deur komen zingen. Dat staat dan klaar in de hal. De lamp brandt zodat de kinderen zien dat we thuis zijn....
Kom maar op met je lampionnetje...
Voor iedereen een fijne avond en alvast een heel mooi weekend,
Lieve groet,
Mirjam
Ik kan me nog zo goed herinneren dat wij vroeger, heel lang geleden, met een lampionnetje, aan de hand van mijn vader langs de deuren gingen keuvelen. Dat was nog in Anna Paulowna, waar ik geboren ben en tot mijn zesde jaar heb gewoond.
Dan zongen we...
St. Maarten, St. Maarten
De koeien hebben staarten
De meisjes hebben rokjes aan
Daar komt Sinte Maarten aan
Bron: internet
En dan zo'n lampionnetje met een echt kaarsje erin. Pas geleden had ik het er nog over met mijn ouders. Mijn vader vertelde dat ik steeds maar hetzelfde liedje zong, ik had immers alleen dit onthouden van school. Hij vroeg me of ik geen ander liedje wist; toen begon ik te zingen; Feijenoord...kameraden... Dat was het ook niet natuurlijk, dus mocht ik weer St. Maarten, St. Maarten zingen... Zelf weet ik dit niet meer, maar hij nog wel...
Wat ik wel nog goed weet is dat mijn lampionnetje vlam vatte en dat mijn vader het vuurtje uittrapte tegen de gevel van een huis. Wat vond ik dat erg, want hoe moest ik nu verder zonder lampion...?
Bron: internet
Toen zijn we verhuisd naar 'De Zuid' zoals men dat toen noemde en daar had men in die tijd nog nooit van St. Maarten vieren of keuvelen gehoord. Wat was dat jammer... Later is dit toch wel heel landelijk geworden, gelukkig...
Met mijn eigen kinderen heb ik ook jaren langs de deuren gelopen en tegenwoordig zorg ik zeker dat ik wat lekkers in huis heb voor de kinderen die bij mij aan de deur komen zingen. Dat staat dan klaar in de hal. De lamp brandt zodat de kinderen zien dat we thuis zijn....
Kom maar op met je lampionnetje...
Voor iedereen een fijne avond en alvast een heel mooi weekend,
Lieve groet,
Mirjam
woensdag 9 november 2011
Buiten wonen
Afgelopen weekend vierde mijn schoonzusje haar verjaardag. Zij en mijn broer en hun gezin wonen in Klarenbeek, een klein dorpje net onder Apeldoorn. Eigenlijk wonen ze niet eens in het dorp maar er net buiten.
Altijd als ik daar ben moet ik even buiten rondkijken. Rondom het huis zijn weilanden met koeien...
Die koeien blijven me boeien... Moet er altijd even een paar foto's van maken. Ze staan daar zo lekker te grazen en als ze een beetje nieuwsgierig worden komen ze naar me toe...
Prachtige dieren vind ik ze toch...
Links het huis van mijn broer en schoonzus, met een heuse oprijlaan...
Mooie weg naar het huis toe...
Wat is het toch geweldig om zo lekker 'buiten' te wonen...
Ik wens jullie een heel fijne woensdag,
Lieve groet,
Mirjam
Altijd als ik daar ben moet ik even buiten rondkijken. Rondom het huis zijn weilanden met koeien...
Die koeien blijven me boeien... Moet er altijd even een paar foto's van maken. Ze staan daar zo lekker te grazen en als ze een beetje nieuwsgierig worden komen ze naar me toe...
Links het huis van mijn broer en schoonzus, met een heuse oprijlaan...
Mooie weg naar het huis toe...
Wat is het toch geweldig om zo lekker 'buiten' te wonen...
Ik wens jullie een heel fijne woensdag,
Lieve groet,
Mirjam
zondag 6 november 2011
De kast
Vorderingen...
We zijn afgelopen maandag begonnen aan de kast... Ik had vrij en Ben is thuis, dus gingen we deze klus wel even klaren. We dachten alleen even licht met de hand opschuren en hier en daar even wat plamuren. Dan een goeie grondverf er op... en een mooie warme witte tint om het geheel af te werken...
Nou, zo ging het niet. We begonnen met schuren, inderdaad met de hand, want de kast staat in de woonkamer en die zet je niet zomaar even ergens anders... Toen bleek dat de zwarte lak die er op zit, overal ging rullen. Alle restjes die je laat zitten, komen aan de randjes los... Ja, dan kun je maar één ding doen. Al het zwart moet er af... Maar met schuurpapier alleen kom je niet zo ver, dus al gauw zocht ik mijn verfkrabbertjes op en daar ging het wel een flink stuk beter mee.... Een paar uur en zeker wat lamme handjes later was één zijkant van de bovenkast kaal, en een deel van de binnenkant. Zo hard ging het dus...
Dinsdag heb ik nog vier uur gedaan over de lijst bovenaan de kast...
Woensdag hebben we even niets gedaan en donderdag moest ik weer werken. Maar vrijdag gingen we weer met frisse moed aan de slag en aan het eind van de dag was de bovenkast zo goed als kaal...
Zaterdag hebben we de bovenkast van de onderkast afgetild (ging maar net goed, want wat is-ie zwaar) en de onderkast buitengezet. Die kan net op de straat... Met behulp van een schuurapparaat hebben we deze dus even heel grondig aangepakt, maar er zitten toch ook hier nog randjes aan, waar het schuurapparaat niet bij kan, dus ik ben er nog steeds niet.
Maar hoe verder we komen, hoe leuker ik het ga vinden... Ik zie steeds beter het eindresultaat voor me...
Wat zal het mooi worden... Ik weet het zeker!
Verder dit weekend niets gedaan aan de kast, we hadden ook nog twee verjaardagen...
Ik wens iedereen een heel fijne avond en start van de nieuwe week,
Lieve groet,
Mirjam
We zijn afgelopen maandag begonnen aan de kast... Ik had vrij en Ben is thuis, dus gingen we deze klus wel even klaren. We dachten alleen even licht met de hand opschuren en hier en daar even wat plamuren. Dan een goeie grondverf er op... en een mooie warme witte tint om het geheel af te werken...
Nou, zo ging het niet. We begonnen met schuren, inderdaad met de hand, want de kast staat in de woonkamer en die zet je niet zomaar even ergens anders... Toen bleek dat de zwarte lak die er op zit, overal ging rullen. Alle restjes die je laat zitten, komen aan de randjes los... Ja, dan kun je maar één ding doen. Al het zwart moet er af... Maar met schuurpapier alleen kom je niet zo ver, dus al gauw zocht ik mijn verfkrabbertjes op en daar ging het wel een flink stuk beter mee.... Een paar uur en zeker wat lamme handjes later was één zijkant van de bovenkast kaal, en een deel van de binnenkant. Zo hard ging het dus...
We hebben ook nog de laatjes uit de onderkast gehaald en deze buiten met een schuurmachine gedaan, dat gaat toch wel wat sneller hoor.....
Zaterdag hebben we de bovenkast van de onderkast afgetild (ging maar net goed, want wat is-ie zwaar) en de onderkast buitengezet. Die kan net op de straat... Met behulp van een schuurapparaat hebben we deze dus even heel grondig aangepakt, maar er zitten toch ook hier nog randjes aan, waar het schuurapparaat niet bij kan, dus ik ben er nog steeds niet.
Maar hoe verder we komen, hoe leuker ik het ga vinden... Ik zie steeds beter het eindresultaat voor me...
Wat zal het mooi worden... Ik weet het zeker!
Verder dit weekend niets gedaan aan de kast, we hadden ook nog twee verjaardagen...
Ik wens iedereen een heel fijne avond en start van de nieuwe week,
Lieve groet,
Mirjam
donderdag 3 november 2011
Tegeltje
Met spreuk...
Yvonne van Met Brocant Label heeft weer een nieuw foto-idee, jullie hebben het vast al langs zien komen. Een tegel met een spreuk erop.
Ik vind het erg leuk, en doe nu dus ook weer mee met dit tegeltje...
Deze spreuk is me soms op het lijf geschreven. Maar ik kom er op door Henny, van Room 17.
Toen ik in september getagd werd, heb ik mijn 10 (+ 1) punten opgeschreven en daarbij had ik het over het feit dat ik overal lijstjes voor maak en soms weer lijstjes naast mijn lijstjes nodig heb... kortom beetje chaotisch dus...
In een reactie hierop liet Henny me weten dat er voor mij een mooie spreuk van Loesje bestaat, met de tekst; "Geen paniek, het is maar chaos"!
Deze spreuk is me bijgebleven en ik spreek hem soms inwendig uit als ik weer eens niet uitkom met al mijn plannen in de daarvoor bestemde tijd...
Vandaar dat ik deze spreuk nu in een tegeltje heb geplaatst...
Wil je meedoen met dit tegeltjes-idee van Yvonne, kijk dan even bij haar...
De kast vordert gestaag, zit toch veel meer werk in dan we dachten... Later meer hierover, en foto's.....
Ik wens jullie allemaal een heel fijne avond en alvast een heel fijn weekend,
Lieve groet,
Mirjam
Yvonne van Met Brocant Label heeft weer een nieuw foto-idee, jullie hebben het vast al langs zien komen. Een tegel met een spreuk erop.
Ik vind het erg leuk, en doe nu dus ook weer mee met dit tegeltje...
Deze spreuk is me soms op het lijf geschreven. Maar ik kom er op door Henny, van Room 17.
Toen ik in september getagd werd, heb ik mijn 10 (+ 1) punten opgeschreven en daarbij had ik het over het feit dat ik overal lijstjes voor maak en soms weer lijstjes naast mijn lijstjes nodig heb... kortom beetje chaotisch dus...
In een reactie hierop liet Henny me weten dat er voor mij een mooie spreuk van Loesje bestaat, met de tekst; "Geen paniek, het is maar chaos"!
Deze spreuk is me bijgebleven en ik spreek hem soms inwendig uit als ik weer eens niet uitkom met al mijn plannen in de daarvoor bestemde tijd...
Vandaar dat ik deze spreuk nu in een tegeltje heb geplaatst...
Wil je meedoen met dit tegeltjes-idee van Yvonne, kijk dan even bij haar...
De kast vordert gestaag, zit toch veel meer werk in dan we dachten... Later meer hierover, en foto's.....
Ik wens jullie allemaal een heel fijne avond en alvast een heel fijn weekend,
Lieve groet,
Mirjam
maandag 31 oktober 2011
Om de hoek
Wat hadden we vandaag weer prachtig weer. Daar moest ik natuurlijk even gebruik van maken, want dan wil ik zo graag die mooie herfstkleuren vastleggen. En bij mij om de hoek is echt van alles te zien.
Eerst even naar het plekje gefietst waar ik laatst die bomen in de mist had gefotografeerd. Er zit nu bijna geen blad meer aan de bomen...
Daarna ben ik naar de brug over de Hoofdvaart gegaan.
Wat een heerlijk uitzicht, al die kleuren...
Weer een stukje verder gefietst en dan zie je zoveel mooie bomen met gouden bladeren...
En onze New Dawn laat nog lekker zijn laatste bloemen zien...
Wat fijn toch om op zo'n dag vrij te zijn...
Ik wens jullie allemaal een heel fijne week,
Lieve groet,
Mirjam
We zijn erg druk bezig met onze kast, volgende keer laat ik jullie de vorderingen zien...
Eerst even naar het plekje gefietst waar ik laatst die bomen in de mist had gefotografeerd. Er zit nu bijna geen blad meer aan de bomen...
Daarna ben ik naar de brug over de Hoofdvaart gegaan.
Wat een heerlijk uitzicht, al die kleuren...
Weer een stukje verder gefietst en dan zie je zoveel mooie bomen met gouden bladeren...
En onze New Dawn laat nog lekker zijn laatste bloemen zien...
Wat fijn toch om op zo'n dag vrij te zijn...
Ik wens jullie allemaal een heel fijne week,
Lieve groet,
Mirjam
We zijn erg druk bezig met onze kast, volgende keer laat ik jullie de vorderingen zien...
zaterdag 29 oktober 2011
Give Away
Ramsign...
Heel vaak zie ik een give-away verschijnen op de diverse blogs. Meestal is dat om een bepaald aantal posts, of volgers te vieren, of omdat een blog jarig is... Heel erg leuk. Ik heb ook al zitten denken wanneer ik eens een give-away zou doen...
Nu ben ik benaderd door Ramsign om een prachtig huisnummerbordje weg te geven als give-away. Hoe vind je die...!
Deze give-away doe ik dus gewoon omdat ik het bloggen zo leuk vind en zo geniet van al jullie reacties. Ook als welkom naar alle nieuwe volgers...
Het enige dat je hoeft te doen is in een reactie op deze post te laten weten of je mee wilt doen. Het zou natuurlijk heel leuk zijn om ook een linkje naar deze give-away te plaatsen op je blog. Dan doe je gewoon twee keer mee...
De winnaar stuurt mij uiteindelijk zijn emailadres, en dan neemt Ramsign contact met je op om te vragen welk ontwerp je het mooist vind en dan sturen ze het huisnummerbordje naar je toe...
Je kunt kiezen uit vijf verschillende stijlen en er mogen 1 tot 5 cijfers op staan...
Je kunt meedoen tot en met 30 november en op 1 december maak ik de winnaar bekend...
Ik wens jullie allemaal een heel fijne zondag,
Lieve groet,
Mirjam
Heel vaak zie ik een give-away verschijnen op de diverse blogs. Meestal is dat om een bepaald aantal posts, of volgers te vieren, of omdat een blog jarig is... Heel erg leuk. Ik heb ook al zitten denken wanneer ik eens een give-away zou doen...
Nu ben ik benaderd door Ramsign om een prachtig huisnummerbordje weg te geven als give-away. Hoe vind je die...!
Deze give-away doe ik dus gewoon omdat ik het bloggen zo leuk vind en zo geniet van al jullie reacties. Ook als welkom naar alle nieuwe volgers...
De winnaar stuurt mij uiteindelijk zijn emailadres, en dan neemt Ramsign contact met je op om te vragen welk ontwerp je het mooist vind en dan sturen ze het huisnummerbordje naar je toe...
Je kunt kiezen uit vijf verschillende stijlen en er mogen 1 tot 5 cijfers op staan...
Je kunt meedoen tot en met 30 november en op 1 december maak ik de winnaar bekend...
Ik wens jullie allemaal een heel fijne zondag,
Lieve groet,
Mirjam
donderdag 27 oktober 2011
De kast
Vandaag is onze kast gebracht...
Ik heb hier heel erg naar uitgekeken. De eigenaar van de winkel had me gezegd dat hij van 5 tot 15 oktober naar Shri Lanka moest voor nieuwe inkopen en dat hij, als hij terug was, contact met me zou opnemen om een datum af te spreken. Ik heb hem een hele werkweek de tijd gegeven om dit te doen, maar zaterdag heb ik toch maar even gebeld.
Tenminste dat was het plan. Ik belde het nummer dat ik vond, op www want op de bon stond het nummer niet. Kreeg ik te horen; dit nummer is niet in gebruik. Dat heb ik verkeerd verstaan dacht ik en belde nogmaals; dit nummer is niet in gebruik.
Toch even lichte paniek; straks bestaan ze niet meer, ben ik mijn aanbetaling kwijt, maar het ergste, straks is de kast er niet meer...!
Daarna vond ik op hun site gelukkig een emailadres en ik heb toen om een correct telefoonnummer gevraagd. Om het uur keek ik of ik al antwoord had en gelukkig, er kwam een reactie... 'Vreemd, want het nummer is wel het juiste nummer'. Ik kreeg een mobiel nummer en besloot maandag na mijn werk te bellen voor de afspraak.
En vandaag was het zover, vanmorgen om 9.30 uur stond de wagen voor de deur en werd de kast afgeleverd....
Wat een enorme kast is het eigenlijk, dat wist ik niet meer precies, wel dat hij groot was, maar ja, in zo'n loods lijkt het toch anders. Nu staat-ie hier in de kamer en hij beslaat bijna de hele wand.
Wacht maar tot ik de schilderskwast er over heen heb gehaald, dan toont het heel anders, zei ik tegen Ben, misschien meer om mezelf ook te overtuigen...
Ik heb natuurlijk wel gelijk een doosje van mijn Wedgwood servies leeggehaald en het er even in gezet, gewoon om te zien hoe mooi het eigenlijk nog steeds is, en ook omdat een lege kast zo ongezellig staat, ook omdat hij zo donker is...
Ook het recent aangeschafte serviesgoed van Petrus Regout heb ik even neergezet, dat begint al een aardige verzameling te worden. Niet alles is Regout, zoals de ringenkan die ik een paar dagen geleden bij 't Brocante Huuske kocht...
Ik wens iedereen een leuke dag en alvast een heel fijn weekend,
Lieve groet,
Mirjam
Ik heb hier heel erg naar uitgekeken. De eigenaar van de winkel had me gezegd dat hij van 5 tot 15 oktober naar Shri Lanka moest voor nieuwe inkopen en dat hij, als hij terug was, contact met me zou opnemen om een datum af te spreken. Ik heb hem een hele werkweek de tijd gegeven om dit te doen, maar zaterdag heb ik toch maar even gebeld.
Tenminste dat was het plan. Ik belde het nummer dat ik vond, op www want op de bon stond het nummer niet. Kreeg ik te horen; dit nummer is niet in gebruik. Dat heb ik verkeerd verstaan dacht ik en belde nogmaals; dit nummer is niet in gebruik.
Toch even lichte paniek; straks bestaan ze niet meer, ben ik mijn aanbetaling kwijt, maar het ergste, straks is de kast er niet meer...!
Daarna vond ik op hun site gelukkig een emailadres en ik heb toen om een correct telefoonnummer gevraagd. Om het uur keek ik of ik al antwoord had en gelukkig, er kwam een reactie... 'Vreemd, want het nummer is wel het juiste nummer'. Ik kreeg een mobiel nummer en besloot maandag na mijn werk te bellen voor de afspraak.
En vandaag was het zover, vanmorgen om 9.30 uur stond de wagen voor de deur en werd de kast afgeleverd....
Wat een enorme kast is het eigenlijk, dat wist ik niet meer precies, wel dat hij groot was, maar ja, in zo'n loods lijkt het toch anders. Nu staat-ie hier in de kamer en hij beslaat bijna de hele wand.
Wacht maar tot ik de schilderskwast er over heen heb gehaald, dan toont het heel anders, zei ik tegen Ben, misschien meer om mezelf ook te overtuigen...
Ik heb natuurlijk wel gelijk een doosje van mijn Wedgwood servies leeggehaald en het er even in gezet, gewoon om te zien hoe mooi het eigenlijk nog steeds is, en ook omdat een lege kast zo ongezellig staat, ook omdat hij zo donker is...
Ook het recent aangeschafte serviesgoed van Petrus Regout heb ik even neergezet, dat begint al een aardige verzameling te worden. Niet alles is Regout, zoals de ringenkan die ik een paar dagen geleden bij 't Brocante Huuske kocht...
Ik wens iedereen een leuke dag en alvast een heel fijn weekend,
Lieve groet,
Mirjam
dinsdag 25 oktober 2011
All Time Favourite
Sinds vorige week heeft Renny van Bizzy @ Home weer een nieuwe challenge, de 'All Time Favourite'. Heel erg leuk om daar ook aan mee te doen...
Mijn 'All Time Favourite' is eigenlijk het cadeautje waar het allemaal mee begon.
Vorig jaar oktober ben ik samen met Ben naar 'Huis Doorn' geweest, het huis waar de Duitse keizer Wilhelm II woonde tot aan zijn dood in 1941. Ik was er al eens eerder geweest met mijn ouders en ik wist dat het helemaal vol staat met veel meubelen en mooie verzamelingen.
In een van de kamers staat een bureautje met een glazen plaatje bovenop, zodat je de verzameling die daar in staat goed kunt bekijken. Er staan een aantal prachtige tabaksdozen in, allen door de keizer gekregen van bevriende staatshoofden. Zo'n verzameling leek mij nou zo leuk om te hebben, maar dan in wat meer bescheiden vorm natuurlijk...
Ik had daar verder niets meer mee gedaan, tot ik voor Kerst van Ben twee kleine pakjes kreeg, onder de boom. Er in zaten twee heel mooie oude snuff boxjes, beiden ruim honderd jaar oud.
Dit was het begin van een kleine verzameling. Via Ebay heb ik zelf daarna wat snuff boxjes gekocht, in totaal heb ik er nu tien...
Maar het begon met deze twee...
Na de snuff boxjes begon ik aan een kleinere verzameling oude opera-kijkers...
Toen vond ik het oude linnengoed en zo is het allemaal verder gegaan, van lieverlee kocht ik wat oud serviesgoed van Petrus Regout en een paar prachtige spuitflessen en nu is er zelfs een oude kast aangeschaft om dat mooie spul allemaal in te plaatsen...
Mooie oude doorleefde spullen, door vele anderen voor mij gebruikt, met een stukje eigen geschiedenis, waarnaar ik alleen maar kan raden....
Dit is mijn bijdrage aan de challenge van Renny...
Ik wens jullie allemaal een heel fijne dag,
Lieve groet,
Mirjam
Mijn 'All Time Favourite' is eigenlijk het cadeautje waar het allemaal mee begon.
Vorig jaar oktober ben ik samen met Ben naar 'Huis Doorn' geweest, het huis waar de Duitse keizer Wilhelm II woonde tot aan zijn dood in 1941. Ik was er al eens eerder geweest met mijn ouders en ik wist dat het helemaal vol staat met veel meubelen en mooie verzamelingen.
In een van de kamers staat een bureautje met een glazen plaatje bovenop, zodat je de verzameling die daar in staat goed kunt bekijken. Er staan een aantal prachtige tabaksdozen in, allen door de keizer gekregen van bevriende staatshoofden. Zo'n verzameling leek mij nou zo leuk om te hebben, maar dan in wat meer bescheiden vorm natuurlijk...
Ik had daar verder niets meer mee gedaan, tot ik voor Kerst van Ben twee kleine pakjes kreeg, onder de boom. Er in zaten twee heel mooie oude snuff boxjes, beiden ruim honderd jaar oud.
Dit was het begin van een kleine verzameling. Via Ebay heb ik zelf daarna wat snuff boxjes gekocht, in totaal heb ik er nu tien...
Maar het begon met deze twee...
Ze meten slechts 6 bij 4 cm en de anderen zijn niet veel groter...
De grootste van deze kijkertjes is niet meer dan 8 cm hoog, en de kleinste voorop met dat oude etuitje is zelfs niet hoger dan 3,5 cm...
Toen vond ik het oude linnengoed en zo is het allemaal verder gegaan, van lieverlee kocht ik wat oud serviesgoed van Petrus Regout en een paar prachtige spuitflessen en nu is er zelfs een oude kast aangeschaft om dat mooie spul allemaal in te plaatsen...
Mooie oude doorleefde spullen, door vele anderen voor mij gebruikt, met een stukje eigen geschiedenis, waarnaar ik alleen maar kan raden....
Dit is mijn bijdrage aan de challenge van Renny...
Ik wens jullie allemaal een heel fijne dag,
Lieve groet,
Mirjam
Abonneren op:
Posts (Atom)